ຄວາມຝັນໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈຈາກມະນຸດມາຕັ້ງແຕ່ສະໄໝບູຮານ. ໃນຫຼາຍວັດທະນະທຳ, ຄວາມຝັນຖືກພິຈາລະນາວ່າເປັນຂົວເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງໂລກທີ່ເຮົາອາໄສຢູ່ ແລະ ໂລກແຫ່ງວິນຍານຫຼືສິ່ງລຶກລັບ.

ນັກວິທະຍາສາດສະໄໝໃໝ່ໄດ້ຄົ້ນພົບວ່າ ສະໝອງຂອງເຮົາຍັງເຮັດວຽກຢູ່ໃນເວລານອນຫຼັບ. ຊ່ວງເວລາທີ່ເຮົາຝັນແມ່ນເອີ້ນວ່າ “ຊ່ວງນອນຫຼັບແບບ REM” ຊຶ່ງເປັນຊ່ວງທີ່ສະໝອງຂອງເຮົາປະມວນຜົນຂໍ້ມູນ ແລະ ຄວາມຊົງຈຳຂອງມື້ນັ້ນ. ບາງຄັ້ງ, ຄວາມຝັນອາດສະທ້ອນເຖິງຄວາມກັງວົນ, ຄວາມຢ້ານກົວ, ຫຼື ຄວາມຫວັງຂອງເຮົາ.

ໃນບາງວັດທະນະທຳ, ມີຄວາມເຊື່ອວ່າຄວາມຝັນສາມາດທຳນາຍອະນາຄົດໄດ້. ຕົວຢ່າງ, ຄົນລາວບູຮານເຊື່ອວ່າຝັນເຫັນງູເຂົ້າເຮືອນແມ່ນໝາຍເຖິງໂຊກລາງດີ, ຂະນະທີ່ຝັນເຫັນແຂ້ວຫັກອາດເປັນສັນຍານເຕືອນເຖິງການສູນເສຍ.

ການແປຄວາມໝາຍຂອງຄວາມຝັນຍັງຖືກນຳໃຊ້ໃນການບຳບັດຈິດໃຈ. ນັກຈິດຕະວິທະຍາຫຼາຍຄົນເຊື່ອວ່າ ການວິເຄາະຄວາມຝັນສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເຊື່ອງຊ້ອນຢູ່ໃນຈິດໃຕ້ສຳນຶກຂອງເຮົາ.

ໃນທຸກມື້ນີ້, ມີຫຼາຍວິທີທີ່ເຮົາສາມາດບັນທຶກ ແລະ ຄວບຄຸມຄວາມຝັນຂອງເຮົາ. ການຝຶກ “ຄວາມຝັນຮູ້ຕົວ” ຫຼື “lucid dreaming” ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າເຮົາກຳລັງຝັນຢູ່ ແລະ ສາມາດປ່ຽນແປງທິດທາງຂອງຄວາມຝັນໄດ້.

ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຊື່ອໃນຄວາມໝາຍຂອງຄວາມຝັນຫຼືບໍ່, ແຕ່ມັນແມ່ນພາກສ່ວນໜຶ່ງທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນ ແລະ ລຶກລັບຂອງຊີວິດປະຈຳວັນທີ່ເຮົາທຸກຄົນໄດ້ປະສົບ.

ສະແດງຄຳຄິດເຫັນ