ໃນຂະນະທີ່ການຂົ່ມຂູ່ຈາກປະທານາທິບໍດີສະຫະລັດ ໂດນັລ ທຣຳ ກາຍເປັນວາລະການເລືອກຕັ້ງລະດັບຊາດຂອງການາດາ, ບັນຫາກ່ຽວກັບການປະກອບສ່ວນຂອງປະເທດຕໍ່ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດໂລກໄດ້ຖືກປົກບັງເປັນສ່ວນໃຫຍ່.

ຜູ້ລົງແຂ່ງຂັນຫຼັກສອງຄົນກຳລັງຜັກດັນແຜນການສຳລັບພື້ນຖານໂຄງລ່າງພະລັງງານໃໝ່ ໃນຂະນະທີ່ປະເທດພະຍາຍາມຫັນອອກຈາກການເພິ່ງພາສະຫະລັດ.

ມາກ ຄານີ ຂອງພັກລິເບີຣອລສັນຍາວ່າຈະເຮັດໃຫ້ການາດາເປັນມະຫາອຳນາດໂລກທັງໃນດ້ານພະລັງງານແບບດັ້ງເດີມ ແລະ ພະລັງງານສີຂຽວ. ພັກຄອນເຊີເວທີບພາຍໃຕ້ການນຳຂອງ ປີແອ ພົວລີແອບ ຕ້ອງການຟື້ນຟູຂະແໜງນ້ຳມັນ ແລະ ແກັສ ແລະ ຍົກເລີກພາສີກາກບອນອຸດສາຫະກຳ.

ນີ້ເປັນການປ່ຽນແປງຄັ້ງໃຫຍ່ຈາກການເລືອກຕັ້ງປີ 2021, ເມື່ອສິ່ງແວດລ້ອມຢູ່ໃນລຳດັບຕົ້ນໆຂອງຄວາມກັງວົນຂອງຜູ້ລົງຄະແນນສຽງ.

ໃນການລົງຄະແນນສຽງນັ້ນ, ມີການເຫັນດີລະຫວ່າງສອງພັກໃຫຍ່ວ່າ ການາດາຄວນຫັນປ່ຽນຢ່າງໄວວາໄປສູ່ເສດຖະກິດສີຂຽວ, ໂດຍມີກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການປ່ອຍມົນລະພິດທີ່ເປັນກາງຖືກຮັບຮອງໃນເດືອນມິຖຸນາຂອງປີນັ້ນ.

ຄວາມຮູ້ສຶກເປັນເອກະພາບນັ້ນບໍ່ມີແລ້ວດຽວນີ້.

ທ່ານຄານີ, ຜູ້ທີ່ກາຍເປັນຜູ້ນຳພັກລິເບີຣອລ ແລະ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີໃນຕົ້ນເດືອນມີນາ, ມີປະຫວັດຍາວນານໃນຖານະຜູ້ສະໜັບສະໜູນຂອງສາກົນກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ.

ນອກຈາກເປັນຜູ້ປົກຄອງທະນາຄານອັງກິດແລ້ວ, ເພິ່ນຍັງເປັນທູດພິເສດຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດດ້ານການປະຕິບັດການ ແລະ ການເງິນສຳລັບດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ເປັນປະທານຮ່ວມຂອງພັນທະມິດການເງິນກລາສໂກສຳລັບການປ່ອຍມົນລະພິດທີ່ເປັນກາງ, ໜຶ່ງໃນຜົນໄດ້ຮັບທີ່ສຳຄັນຂອງ COP26.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ການກະທຳຄັ້ງທຳອິດຂອງເພິ່ນໃນຖານະນາຍົກລັດຖະມົນຕີແມ່ນການຍົກເລີກພາສີກາກບອນຂອງຜູ້ບໍລິໂພກ.

ພາສີ – ນະໂຍບາຍດິນຟ້າອາກາດທີ່ສຳຄັນຂອງພັກລິເບີຣອລທີ່ກຳລັງປົກຄອງ – ຖືກນຳສະເໜີໃນປີ 2019, ແລະ ເກັບຄ່າບໍລິການເພີ່ມຈາກຜູ້ບໍລິໂພກທີ່ໃຊ້ຜະລິດຕະພັນຖ່ານຫີນ, ນ້ຳມັນ ຫຼື ແກັສ.

ມັນບໍ່ເປັນທີ່ນິຍົມ, ແລະ ສຳລັບພັກຄອນເຊີເວທີບ ມັນກາຍເປັນເປົ້າໝາຍທີ່ງ່າຍຂອງການໂທດວ່າເປັນສາເຫດຂອງຄ່າຄອງຊີບທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນໃນໄລຍະຫຼາຍປີຜ່ານມາ. ທ່ານພົວລີແອບຍັງພະຍາຍາມເອີ້ນຄູ່ແຂ່ງຂອງຕົນວ່າ “ຄານີພາສີກາກບອນ”.

• ‘ເຮືອນຂອງຂ້ອຍມີມູນຄ່າຫຼາຍລ້ານ – ແຕ່ລູກໆຂອງຂ້ອຍເອງບໍ່ສາມາດຊື້ໄດ້ໃນເມືອງນີ້’
• ສິ່ງທີ່ທຣຳຕ້ອງການຈາກການາດາແທ້ໆ
• ໃຜເປັນໃຜໃນການເລືອກຕັ້ງລະດັບຊາດຂອງການາດາ
• ຄູ່ມືງ່າຍໆສຳລັບການເລືອກຕັ້ງລະດັບຊາດຂອງການາດາ

ຜູ້ສັງເກດການບາງຄົນເຊື່ອວ່າການຍົກເລີກພາສີເປັນການເຄື່ອນໄຫວທາງການເມືອງທີ່ສະຫຼາດ, ຄົນອື່ນໆຮູ້ສຶກວ່າມັນເປັນຄວາມຜິດພາດ.

 

“ການທີ່ທ່ານເຮັດການເຄື່ອນໄຫວຄັ້ງທຳອິດດ້ວຍການຍົກເລີກລາຄາກາກບອນ, ທ່ານກຳລັງຍອມຮັບເລື່ອງເລົ່ານີ້ວ່ານະໂຍບາຍການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາເສຍເງິນຫຼາຍເກີນໄປ ແລະ ບໍ່ດີສຳລັບພວກເຮົາ, ໃນຄວາມເປັນຈິງ, ນັ້ນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງຈິງ,” ນາງແຄັດເທີຣິນ ອາບຣູ ກ່າວ, ຜູ້ເປັນຜູ້ອຳນວຍການສູນການເມືອງດິນຟ້າອາກາດສາກົນ ແລະ ເປັນສະມາຊິກຂອງອົງກອນທີ່ປຶກສາການປ່ອຍມົນລະພິດທີ່ເປັນກາງຂອງການາດາ.

“ຂ້ອຍຄິດວ່າມີໂອກາດທີ່ພາດໄປໃນການສ້າງກອບເລື່ອງເລົ່າໃໝ່ກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ໃນການເລືອກຕັ້ງ.”

ການໂຄສະນາຫາສຽງເລືອກຕັ້ງດ້ານພະລັງງານຂອງທ່ານຄານີແມ່ນເພື່ອຫັນປ່ຽນການາດາໃຫ້ກາຍເປັນ “ມະຫາອຳນາດຊັ້ນນຳຂອງໂລກໃນທັງພະລັງງານສະອາດ ແລະ ພະລັງງານດັ້ງເດີມ”.

ເພິ່ນກຳລັງເນັ້ນໜັກເຖິງວິທີການທີ່ມີຫຼັກການຂອງເພິ່ນ, ແລະ ການໂຄສະນາຂອງເພິ່ນເວົ້າເຖິງການເລັ່ງລັດໂຄງການພະລັງງານສີຂຽວ ແລະ ສົ່ງເສີມການຂົນສົ່ງ ແລະ ອາຄານສີຂຽວ, ໂດຍບໍ່ໃຫ້ລາຍລະອຽດຫຼາຍ. ເພິ່ນຍັງໄດ້ເອີ້ນຮ້ອງໃຫ້ມີການລົງທຶນໃນເຕັກໂນໂລຢີເຊັ່ນ ການດັກຈັບກາກບອນ.

ມີປັດໄຈສຳຄັນອື່ນໆທີ່ຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ວາທະກຳດິນຟ້າອາກາດຂອງຄານີເຢັນລົງ.

ການສຳຫຼວດຄວາມຄິດເຫັນຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ, ນັບຕັ້ງແຕ່ທ້າຍປີ 2023, ຄວາມກັງວົນຂອງຊາວການາດາກ່ຽວກັບດິນຟ້າອາກາດຫຼຸດລົງ ໃນຂະນະທີ່ຄວາມກັງວົນກ່ຽວກັບລາຄາທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ, ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍດ້ານພະລັງງານ ແລະ ທີ່ຢູ່ອາໄສໄດ້ກ້າວຂຶ້ນມາຢູ່ລຳດັບຕົ້ນໆ.

ສົງຄາມໃນຢູເຄຣນຍັງໄດ້ເນັ້ນໜັກໃໝ່ໃສ່ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດທີ່ອຸດົມສົມບູນຂອງປະເທດໃນນ້ຳມັນ, ແກັສ ແລະ ແຮ່ທາດສຳຄັນ.

“ພວກເຮົາມີຂະບວນແຖວຂອງພັນທະມິດທາງດ້ານພູມສາດການເມືອງມາຮອດໜ້າປະຕູຂອງພວກເຮົາໂດຍເວົ້າວ່າ ພວກເຮົາຕ້ອງການກ້ອນຫີນຂອງພວກເຈົ້າ, ພວກເຮົາຕ້ອງການໃຫ້ການາດາເປັນຜູ້ສະໜອງສິນຄ້າຊັບພະຍາກອນຂັ້ນຕົ້ນທີ່ປອດໄພທາງພູມສາດການເມືອງ, ແທນຣັດເຊຍ,” ມາກ ວິນຟີລດ໌ ກ່າວ, ສາດສະດາຈານໃນຄະນະການປ່ຽນແປງສິ່ງແວດລ້ອມ ແລະ ຕົວເມືອງຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລຢອກຂອງໂຕຣອນໂຕ.

“ແລະ ສິ່ງນັ້ນໄດ້ສ້າງພະລະວັດອື່ນໃນທັງໝົດນີ້, ເຊິ່ງບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນໃນການເລືອກຕັ້ງທີ່ຜ່ານມາ.”

ປີແອ ພົວລີແອບ ແມ່ນຜູ້ທີ່ພະຍາຍາມແທນທີ່ຄານີເປັນນາຍົກລັດຖະມົນຕີ.

ເພິ່ນກຳລັງລົງແຂ່ງຂັນໃນບັນຫາຄ່າຄອງຊີບ, ແລະ ສະໜັບສະໜູນນະໂຍບາຍທີ່ເຂັ້ມງວດກວ່າກ່ຽວກັບກົດໝາຍ ແລະ ຄວາມເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ ແລະ ສິ່ງທີ່ເພິ່ນຖືວ່າເປັນບັນຫາທາງວັດທະນະທຳ “ຕື່ນຕົວ”.

ທ່ານພົວລີແອບ, ຜູ້ທີ່ພັກຂອງຕົນມີຖານຜູ້ລົງຄະແນນສຽງທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນພາກພື້ນທີ່ອຸດົມສົມບູນດ້ວຍພະລັງງານຂອງປະເທດ, ກຳລັງຜັກດັນການຂະຫຍາຍຂະແໜງນ້ຳມັນ ແລະ ແກັສ ແລະ ການຍົກເລີກພາສີກາກບອນໃນອຸດສາຫະກຳ.

ໃນຂະນະທີ່ເພິ່ນຍັງບໍ່ໄດ້ເປີດເຜີຍວ່າເພິ່ນສະໜັບສະໜູນເປົ້າໝາຍການປ່ອຍມົນລະພິດທີ່ເປັນກາງຂອງການາດາຫຼືບໍ່, ເພິ່ນໄດ້ໂຕ້ຖຽງວ່າມັນຈະດີກວ່າສຳລັບໂລກຖ້າອິນເດຍ ແລະ ປະເທດໃນອາຊີອື່ນໆປ່ຽນ “ຖ່ານຫີນເປື້ອນ” ດ້ວຍນ້ຳມັນ ແລະ ແກັສຂອງການາດາທີ່ສະອາດກວ່າ.

ອີງຕາມສາດສະດາຈານວິນຟີລດ໌, ຂໍ້ສະເໜີຂອງພັກຄອນເຊີເວທີບເພື່ອສົ່ງເສີມນ້ຳມັນ ແລະ ແກັສອາດຈະດຶງດູດຜູ້ລົງຄະແນນສຽງ, ເຖິງແມ່ນວ່າຂໍ້ດີຂອງການຂະຫຍາຍການຜະລິດບໍ່ຢືນຢັດຕໍ່ການກວດສອບກໍຕາມ.

ເພິ່ນບອກ ວ່າມັນຫຼາຍກວ່າ “ໃນລະດັບຫຼັກການເປັນການຕອບໂຕ້ຕໍ່ທຣຳ, ແທນທີ່ຈະເປັນການຄິດທີ່ແທ້ຈິງກ່ຽວກັບຜົນກະທົບຕໍ່ດິນຟ້າອາກາດ, ແລະ ບໍ່ວ່າສິ່ງນີ້ຈະສາມາດດຳເນີນໄປໄດ້ທາງເສດຖະກິດແທ້ໆຫຼືບໍ່”.

ບໍ່ວ່າຈະເປັນບັນຫາດິນຟ້າອາກາດຫຼືພະລັງງານ, ຄຳຖາມສຳຄັນໃນຄວາມຄິດຂອງຜູ້ລົງຄະແນນສຽງໃນການເລືອກຕັ້ງຄັ້ງນີ້ແມ່ນຜູ້ນຳຄົນໃດມີຄວາມພ້ອມທີ່ສຸດທີ່ຈະຮັບມືກັບປະທານາທິບໍດີສະຫະລັດທີ່ຕໍ່ສູ້.

ສິ່ງນັ້ນມີຄວາມສຳຄັນພິເສດເມື່ອເວົ້າເຖິງອຸດສາຫະກຳນ້ຳມັນ ແລະ ແກັສ.

ການາດາເປັນຜູ້ສະໜອງນ້ຳມັນຕ່າງປະເທດລາຍໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງອາເມລິກາ, ປະມານ 90% ຂອງການຜະລິດນ້ຳມັນດິບຖືກສົ່ງໄປທາງໃຕ້ຂອງຊາຍແດນ, ແລະ ຜົນກະທົບຂອງພາສີພະລັງງານອາດຈະເປັນໄພພິບັດສຳລັບວຽກເຮັດງານທຳ ແລະ ເສດຖະກິດ.

“ຄວາມສຳພັນຂອງພວກເຮົາກັບສະຫະລັດໄດ້ປ່ຽນແປງຢ່າງສິ້ນເຊີງ,” ທ່ານຄານີ ກ່າວໃນອາທິດທີ່ຜ່ານມາໃນການໂຕ້ວາທີເລືອກຕັ້ງຄັ້ງທຳອິດໃນສອງຄັ້ງ.

“ທໍ່ສົ່ງນ້ຳມັນເປັນບັນຫາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດສຳລັບພວກເຮົາ.”

ຄວາມກັງວົນກ່ຽວກັບການເພິ່ງພາສະຫະລັດໄດ້ຟື້ນຟູຄວາມສົນໃຈໃນທໍ່ສົ່ງນ້ຳມັນທີ່ຈະຂົນນ້ຳມັນ ແລະ ແກັສຈາກແຂວງພາກຕາເວັນຕົກ, ບ່ອນທີ່ພວກມັນຖືກຜະລິດຫຼັກໆ, ໄປທາງພາກຕາເວັນອອກ, ບ່ອນທີ່ພວກມັນສາມາດສົ່ງອອກໄປຕະຫຼາດຕ່າງປະເທດໃໝ່ໆ.

ຄວາມພະຍາຍາມຄັ້ງກ່ອນທີ່ເອີ້ນວ່າທໍ່ສົ່ງນ້ຳມັນພະລັງງານພາກຕາເວັນອອກ (Energy East pipeline) ຖືກເກັບໄວ້ໃນປີ 2017 ເນື່ອງຈາກປັດໄຈຫຼາຍປະການ, ລວມທັງການຕໍ່ຕ້ານຢ່າງແຮງຈາກບາງພາກພື້ນຂອງປະເທດ ແລະ ອຸປະສັກດ້ານລະບຽບການ.

ໃນການໂຄສະນາຄັ້ງນີ້, ທັງພັກລິເບີຣອລ ແລະ ພັກຄອນເຊີເວທີບໄດ້ສັນຍາທີ່ຈະເລັ່ງລັດ “ແລວທາງພະລັງງານ”, ເຖິງແມ່ນວ່າທ່ານຄານີ ໄດ້ປ່ຽນຄວາມຄິດເລື້ອຍໆໃນການສະໜັບສະໜູນທໍ່ສົ່ງນ້ຳມັນ, ໂດຍຮູ້ວ່າພວກມັນບໍ່ເປັນທີ່ນິຍົມຫຼາຍກັບນັກອະນຸລັກສິ່ງແວດລ້ອມ.

ເພິ່ນກຳລັງພະຍາຍາມຍ່າງຢູ່ເສັ້ນບາງລະຫວ່າງການປົກປ້ອງການາດາໃນຖານະປະເທດທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ການຂົ່ມຂູ່ຈາກທຣຳ, ແລະ ການດຳເນີນການກ່ຽວກັບດິນຟ້າອາກາດທີ່ຮ້ອນຂຶ້ນ.

ສຳນັກງານປະກັນໄພຂອງການາດາລາຍງານວ່າໃນປີ 2024, ມີຄວາມເສຍຫາຍຈາກການປະກັນໄພທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສະພາບອາກາດ 8.5 ຕື້ໂດລາແຄນາດາ (6.1 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ; 4.6 ຕື້ປອນ), ສາມເທົ່າຂອງຕົວເລກປີ 2023.

ແລະ ໃນຂະນະທີ່ຜູ້ນຳໜ້າການເລືອກຕັ້ງທັງສອງກຳລັງສະໜັບສະໜູນບົດບາດສຳຄັນຂອງເຊື້ອໄຟຟອສຊິວໃນເສດຖະກິດຂອງການາດາ, ວິທີການນີ້ຈະຂັດແຍ້ງໂດຍກົງກັບຄຳໝັ້ນສັນຍາດ້ານສະພາບອາກາດຂອງປະເທດ.

ຢບ-ຟຣັງຊົວ ບລັງແຊັດ, ຜູ້ນຳຂອງບລັອກເກແບັກກົວ, ພັກລະດັບຊາດທີ່ມີຖານຢູ່ໃນເກແບັກ, ໄດ້ກ່າວຫາວ່າທັງສອງຄົນຢູ່ໃນ “ສະຖານະການປະຕິເສດກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດ”.

“ຂໍອະໄພທີ່ຂ້ອຍມາທຳລາຍງານລ້ຽງຂອງພວກເຈົ້າ, ແຕ່ພວກເຈົ້າກຳລັງເລົ່ານິທານນິຍາຍ” ກ່ຽວກັບນ້ຳມັນ ແລະ ແກັສສະອາດ, ລາວກ່າວໃນການໂຕ້ວາທີອາທິດທີ່ຜ່ານມາ.

ການາດາໄດ້ສັນຍາໃນເວທີສາກົນທີ່ຈະຫຼຸດຜ່ອນການປ່ອຍກາກບອນລົງ 40-45% ພາຍໃນປີ 2030 ໂດຍອີງໃສ່ລະດັບໃນປີ 2005.

ນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 2023, ການປ່ອຍກາກບອນຫຼຸດລົງພຽງແຕ່ 8.5%.

ບໍ່ວ່າຜູ້ໃດຈະຊະນະການເລືອກຕັ້ງຈະມີຄວາມທ້າທາຍທີ່ແທ້ຈິງໃນການແກ້ໄຂບັນຫານີ້.

ຊາວການາດາຈະໄປລົງຄະແນນສຽງໃນວັນທີ 28 ເມສາ.

ສະແດງຄຳຄິດເຫັນ