ການຮັກສານໍ້າໜັກໃຫ້ຢູ່ໃນລະດັບທີ່ເໝາະສົມເປັນປັດໄຈສຳຄັນໃນການສົ່ງເສີມສຸຂະພາບທີ່ດີແລະປ້ອງກັນພະຍາດຕ່າງໆ. ບົດຄວາມນີ້ຈະເວົ້າເຖິງນໍ້າໜັກມາດຕະຖານໃນແຕ່ລະຊ່ວງອາຍຸ ແລະ ຄວາມສ່ຽງທີ່ເກີດຂຶ້ນຈາກນໍ້າໜັກທີ່ຕໍ່າ ຫຼື ສູງເກີນໄປ.

ນໍ້າໜັກມາດຕະຖານໃນແຕ່ລະຊ່ວງອາຍຸ

ເດັກນ້ອຍ (0-12 ປີ)

ນໍ້າໜັກຂອງເດັກນ້ອຍຄວນໄດ້ຮັບການຕິດຕາມຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີເພື່ອຮັບປະກັນການຈະເລີນເຕີບໂຕທີ່ດີ. ຕາມຫຼັກການແລ້ວ, ແພດຈະໃຊ້ຕາຕະລາງການຈະເລີນເຕີບໂຕເພື່ອປຽບທຽບນໍ້າໜັກຂອງເດັກກັບມາດຕະຖານ:

• ເດັກເກີດໃໝ່: 2.5-4.0 ກິໂລກຣາມ
• 1 ປີ: 7-12 ກິໂລກຣາມ
• 3 ປີ: 11-17 ກິໂລກຣາມ
• 6 ປີ: 16-24 ກິໂລກຣາມ
• 9 ປີ: 23-36 ກິໂລກຣາມ
• 12 ປີ: 27-50 ກິໂລກຣາມ

ໄວລຸ້ນ (13-18 ປີ)

ໃນໄລຍະວັຍລຸ້ນ, ຮ່າງກາຍມີການປ່ຽນແປງຢ່າງໄວວາ ແລະ ນໍ້າໜັກຈະແຕກຕ່າງກັນຂຶ້ນກັບເພດ ແລະ ອາຍຸ:

• 13-15 ປີ (ຍິງ): 35-62 ກິໂລກຣາມ
• 13-15 ປີ (ຊາຍ): 36-70 ກິໂລກຣາມ
• 16-18 ປີ (ຍິງ): 45-70 ກິໂລກຣາມ
• 16-18 ປີ (ຊາຍ): 50-80 ກິໂລກຣາມ

ຜູ້ໃຫຍ່ (19-65 ປີ)

ສຳລັບຜູ້ໃຫຍ່, ນໍ້າໜັກມາດຕະຖານສາມາດຄິດໄລ່ຕາມຄ່າດັດຊະນີມວນກາຍ (BMI) ທີ່ແນະນຳໃຫ້ຢູ່ລະຫວ່າງ 18.5-24.9. ນໍ້າໜັກເໝາະສົມສາມາດຄິດໄລ່ໂດຍໃຊ້ສູດ:

• ຜູ້ຍິງ: ນໍ້າໜັກສະເລ່ຍ (ກິໂລກຣາມ) = 45 + 0.9 × (ຄວາມສູງເປັນ cm – 152)
• ຜູ້ຊາຍ: ນໍ້າໜັກສະເລ່ຍ (ກິໂລກຣາມ) = 50 + 0.9 × (ຄວາມສູງເປັນ cm – 152)

ສຳລັບຜູ້ທີ່ມີຄວາມສູງ 165 cm, ນໍ້າໜັກມາດຕະຖານຈະຢູ່ປະມານ:

• ຜູ້ຍິງ: 45 + 0.9 × (165 – 152) = 45 + 0.9 × 13 = 45 + 11.7 = 56.7 ກິໂລກຣາມ
• ຜູ້ຊາຍ: 50 + 0.9 × (165 – 152) = 50 + 0.9 × 13 = 50 + 11.7 = 61.7 ກິໂລກຣາມ

ຜູ້ສູງອາຍຸ (66 ປີຂຶ້ນໄປ)

ໃນຜູ້ສູງອາຍຸ, ມັກມີການສູນເສຍມວນກ້າມຊີ້ນ ແລະ ການປ່ຽນແປງໂຄງສ້າງຮ່າງກາຍ. BMI ທີ່ແນະນຳສຳລັບຜູ້ສູງອາຍຸແມ່ນ 22-27, ເຊິ່ງສູງກວ່າຜູ້ໃຫຍ່ນ້ອຍໜຶ່ງ.

ຄວາມສ່ຽງຈາກນໍ້າໜັກຕໍ່າກວ່າມາດຕະຖານ

ເມື່ອນໍ້າໜັກຕໍ່າກວ່າມາດຕະຖານ (BMI < 18.5), ມັນອາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສຸຂະພາບດັ່ງນີ້:

1. ພູມຄຸ້ມກັນອ່ອນແອ: ເພີ່ມຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຕິດເຊື້ອ ແລະ ພະຍາດຕ່າງໆ
2. ຂາດສານອາຫານ: ຂາດວິຕາມິນ, ແຮ່ທາດ ແລະ ໂປຣຕີນທີ່ສຳຄັນ
3. ກະດູກບາງ: ເພີ່ມຄວາມສ່ຽງຕໍ່ພະຍາດກະດູກພຸ ແລະ ການແຕກຫັກຂອງກະດູກ
4. ບັນຫາລະບົບສືບພັນ: ແມ່ຍິງອາດປະສົບບັນຫາການຂາດປະຈຳເດືອນ ແລະ ພາວະເຈົ້າຈືດຍາກ
5. ອິດເມື່ອຍ: ຮ່າງກາຍຂາດພະລັງງານພຽງພໍໃນການເຮັດວຽກປະຈຳວັນ
6. ປະສິດທິພາບການຮຽນຮູ້ຫຼຸດລົງ: ໂດຍສະເພາະໃນເດັກນ້ອຍ ແລະ ໄວລຸ້ນ

ຄວາມສ່ຽງຈາກນໍ້າໜັກສູງກວ່າມາດຕະຖານ

ເມື່ອນໍ້າໜັກສູງກວ່າມາດຕະຖານ (BMI > 25), ຄວາມສ່ຽງຕໍ່ສຸຂະພາບລວມມີ:

1. ພະຍາດຫົວໃຈ ແລະ ຫຼອດເລືອດ: ເພີ່ມຄວາມສ່ຽງຂອງຄວາມດັນເລືອດສູງ, ໂລກຫົວໃຈ ແລະ ເສັ້ນເລືອດໃນສະໝອງຕີບ
2. ເບົາຫວານປະເພດ 2: ເພີ່ມຄວາມສ່ຽງຂອງພາວະດື້ອິນຊູລິນ ແລະ ເບົາຫວານ
3. ມະເຮັງບາງຊະນິດ: ເພີ່ມຄວາມສ່ຽງຂອງມະເຮັງລຳໄສ້, ເຕົ້ານົມ, ມົດລູກ ແລະ ອື່ນໆ
4. ບັນຫາຂໍ້ຕໍ່: ແຮງກົດຕໍ່ຂໍ້ຕໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນ, ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດພະຍາດຂໍ້ເສື່ອມ
5. ການຫາຍໃຈບໍ່ອອກຕອນນອນ: ເຮັດໃຫ້ຄຸນນະພາບການນອນຫຼຸດລົງ ແລະ ເພີ່ມຄວາມສ່ຽງຂອງພະຍາດອື່ນໆ
6. ບັນຫາທາງດ້ານຈິດໃຈ: ມີຄວາມສ່ຽງສູງຂຶ້ນຕໍ່ຄວາມຮູ້ສຶກໝົດຫວັງ ແລະ ຊຶມເສົ້າ

ວິທີຮັກສານໍ້າໜັກໃຫ້ຢູ່ໃນເກນມາດຕະຖານ

1. ຮັບປະທານອາຫານສົມດຸນ: ເນັ້ນຜັກ, ໝາກໄມ້, ໂປຣຕີນທີ່ມີຄຸນນະພາບດີ, ທັນຍາພືດເຕັມເມັດ ແລະ ໄຂມັນດີ
2. ອອກກຳລັງກາຍເປັນປະຈຳ: ຢ່າງໜ້ອຍ 150 ນາທີຕໍ່ອາທິດ
3. ດື່ມນໍ້າພຽງພໍ: 8-10 ຈອກຕໍ່ມື້
4. ຈຳກັດອາຫານທີ່ມີນໍ້າຕານ ແລະ ໄຂມັນສູງ: ຫຼີກລ້ຽງອາຫານຂະບວນການ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມທີ່ມີນໍ້າຕານ
5. ພັກຜ່ອນພຽງພໍ: ນອນ 7-9 ຊົ່ວໂມງຕໍ່ຄືນ
6. ຕິດຕາມນໍ້າໜັກຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີ: ຊັ່ງນໍ້າໜັກປະມານອາທິດລະຄັ້ງ
7. ປຶກສາແພດຜູ້ຊ່ຽວຊານ: ຖ້ານໍ້າໜັກມີການປ່ຽນແປງກະທັນຫັນໂດຍບໍ່ມີສາເຫດທີ່ຊັດເຈນ

ສະຫຼຸບ

ການຮັກສານໍ້າໜັກໃຫ້ຢູ່ໃນລະດັບທີ່ເໝາະສົມບໍ່ພຽງແຕ່ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາມີຮູບຮ່າງທີ່ດີເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຊ່ວຍປ້ອງກັນພະຍາດຫຼາຍຊະນິດ ແລະ ສົ່ງເສີມຄຸນນະພາບຊີວິດທີ່ດີໃນໄລຍະຍາວ. ການຕິດຕາມນໍ້າໜັກຂອງຕົນເອງ, ການຮັບປະທານອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ, ແລະ ການອອກກຳລັງກາຍເປັນປະຈຳ ແມ່ນພື້ນຖານທີ່ສຳຄັນໃນການຮັກສານໍ້າໜັກໃຫ້ຢູ່ໃນເກນມາດຕະຖານ.

ຖ້າທ່ານມີຄວາມກັງວົນກ່ຽວກັບນໍ້າໜັກຂອງທ່ານ, ແນະນຳໃຫ້ປຶກສາກັບແພດໝໍຫຼືນັກໂພຊະນາການເພື່ອຄຳແນະນຳທີ່ເໝາະສົມສຳລັບຕົນເອງ.

ສະແດງຄຳຄິດເຫັນ