ການນອນກົນ (Snoring) ເປັນອາການສຳຄັນຂອງພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບ, ຊຶ່ງມີສາເຫດມາຈາກອະໄວຍະວະໃນລະບົບຫາຍໃຈສ່ວນຕົ້ນບາງສ່ວນແຄບລົງ.

ຜູ້ປ່ວຍສາມາດກວດຄວາມຮຸນແຮງໄດ້ຜ່ານການເຮັດ Sleep Test ເພື່ອຫາລະດັບຄວາມສ່ຽງທີ່ເປັນອັນຕະລາຍ.

ຫາກພົບວ່າມີອາການທີ່ບໍ່ຮຸນແຮງ, ສາມາດປັບພຶດຕິກຳການນອນເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ອາການດີຂຶ້ນໄດ້.

ອາການນອນກົນເກີດຈາກສາເຫດໃດ

ເກີດຈາກການຫຍ່ອນຕົວຂອງກ້າມຊີ້ນບໍລິເວນຄໍຫອຍ ແລະ ຝາຄໍຂະນະຫຼັບ, ເຮັດໃຫ້ເກີດການອຸດກັ້ນລະບົບທາງເດີນຫາຍໃຈໃນບາງຈຸດ ຈົນເກີດການສັ່ນສະເທືອນຂອງກ້າມຊີ້ນ, ເນື້ອເຍື່ອ, ເພດານອ່ອນ, ຝາຄໍຫອຍ, ໂຄນລີ້ນ, ລວມໄປເຖິງລີ້ນໄກ່.

ເມື່ອລະບົບທາງເດີນຫາຍໃຈແຄບລົງ, ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດສຽງກາຍເປັນການນອນກົນໃນທີ່ສຸດ.

ນອກຈາກນີ້ຍັງມີຜົນກະທົບຮຸນແຮງຕໍ່ການຫາຍໃຈເຮັດໃຫ້ບໍ່ສາມາດຫາຍໃຈໄດ້ຊົ່ວຂະນະໜຶ່ງ ຫຼື ເອີ້ນວ່າ ພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບ.

ປະເພດຂອງການນອນກົນ

ການກົນທຳມະດາ

ຄື ອາການທີ່ເກີດຈາກການຕີບແຄບຂອງບໍລິເວນທາງເດີນຫາຍໃຈສ່ວນເທິງ. ຜູ້ປ່ວຍອາດພົບພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບໄດ້ ແຕ່ຈະບໍ່ເຖິງເກນທີ່ແພດວິນິໄສພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບ.

ການກົນລະດັບອັນຕະລາຍ

ເປັນອາການນອນກົນທີ່ເຖິງເກນທີ່ກຳນົດຂອງການວິນິໄສພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບ, ໂດຍມີສາເຫດມາຈາກບໍລິເວນທາງເດີນຫາຍໃຈສ່ວນເທິງເກີດການຕີບແຄບຫຼາຍຂຶ້ນ, ສົ່ງຜົນໃຫ້ມີການຢຸດຫາຍໃຈຊົ່ວຂະນະ, ແລະ ອາກາດສາມາດຜ່ານໄດ້ໜ້ອຍລົງ. ຜູ້ປ່ວຍຈະມີອາການກົນທີ່ສຽງດັງ ແລ້ວຈະງຽບໄປສັກພັກໜຶ່ງ, ບາງລາຍອາດສະດຸ້ງຕື່ນແລ້ວມີອາການຫາຍໃຈເຮືອກຂຶ້ນມາ.

ບຸກຄົນໃດແດ່ທີ່ມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ອາການນອນກົນ

ອາການນີ້ສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ກັບທຸກເພດທຸກໄວ. ອາດກ່າວໄດ້ວ່າຜູ້ທີ່ມີອາການນອນກົນ ອາດມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບດ້ວຍ, ຊຶ່ງກຸ່ມບຸກຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ໄດ້ແກ່:

• ພົບໄດ້ໃນເພດຊາຍຫຼາຍກວ່າເພດຍິງ
• ເພດຍິງໄວໝົດປະຈຳເດືອນ ແລະ ຜູ້ຍິງທີ່ຖືພາ
• ຜູ້ທີ່ມີຮູບໜ້າບ້ຽວ, ຄາງຜິດປົກກະຕິ, ດັງຄົດ, ຫຼື ໂຄງສ້າງຂອງຊ່ອງດັງແຄບ

• ນ້ຳໜັກເກີນມາດຕະຖານ ມີຜົນເຮັດໃຫ້ທາງເດີນຫາຍໃຈແຄບຈົນເກີດອາການນອນກົນໄດ້
• ຜູ້ທີ່ມີໂລກປະຈຳຕົວ ເຊັ່ນ: ໂລກທາງຫົວໃຈ, ໂລກເບົາຫວານ, ໂລກໄຕ, ໂລກພູມແພ້
• ການທານຢາທີ່ສົ່ງຜົນຕໍ່ການຫຍ່ອນຕົວຂອງກ້າມຊີ້ນ
• ຜູ້ທີ່ມີປະຫວັດການສູບຢາ ແລະ ດື່ມແອລກໍຮໍລເປັນປະຈຳ

ນອນກົນແບບໃດທີ່ຄວນເຂົ້າພົບແພດ

• ຂະນະຫຼັບມີສຽງກົນທີ່ດັງຫຼາຍ ຈົນລົບກວນຜູ້ອື່ນທີ່ນອນຮ່ວມຕຽງດ້ວຍ
• ມີອາການເຈັບຫົວຕອນເຊົ້າ, ນອນບໍ່ເຕັມອິ່ມ, ຕື່ນບໍ່ ແລະ ຮູ້ສຶກບໍ່ສົດຊື່ນ

• ລະຫວ່າງວັນຈະເຫງົານອນຫຼາຍຜິດປົກກະຕິ, ຫງຸດຫງິດ, ອາລົມບໍ່ດີ
• ຜູ້ຮ່ວມຕຽງສາມາດສັງເກດເຫັນເຖິງການຫາຍໃຈທີ່ບໍ່ສະໝ່ຳສະເໝີ, ໂດຍຈະມີສຽງກົນແຕ່ຈະຢຸດເປັນຊ່ວງ, ບາງທີອາດຈະສະດຸ້ງເຮືອກເນື່ອງຈາກຢຸດຫາຍໃຈຊົ່ວຂະນະ

ພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບ ອັນຕະລາຍສູງສຸດຈາກການນອນກົນ

ຫາກເປັນພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບໃນລະດັບທີ່ຮຸນແຮງ, ຈະສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດພາວະແຊກຊ້ອນທີ່ສ່ຽງຕໍ່ການເສຍຊີວິດໄດ້ ຜ່ານທາງໂລກຫຼອດເລືອດຫົວໃຈ ຫຼື ໂລກຫົວໃຈວາຍ ເປັນຕົ້ນ. ຫຼື ຖ້າຫາກຜູ້ປ່ວຍເປັນໂລກຫົວໃຈຢູ່ແລ້ວ, ອາດຈະຍິ່ງເພີ່ມໂອກາດເສຍຊີວິດຂະນະຫຼັບໄດ້.

ການວິນິໄສອາການນອນກົນ

ແພດຈະເຮັດການຊັກຖາມປະຫວັດອາການ ຮ່ວມກັບການກວດວິນິໄສອະໄວຍະວະອື່ນໆ ຜ່ານການເອັກຊເຣ ເຊັ່ນ: ກະໂຫຼກ, ກະດູກໃບໜ້າ ເປັນຕົ້ນ.

ນອກຈາກນີ້ຍັງສາມາດວິນິໄສອາການນອນກົນໄດ້ຈາກການກວດການນອນຫຼັບ (Polysomnography) ຫຼື ທີ່ພວກເຮົາຮູ້ຈັກກັນດີວ່າ Sleep Test.

ຫາກພົບວ່າອາການດັ່ງກ່າວບໍ່ໄດ້ມີພາວະຢຸດຫາຍໃຈຂະນະຫຼັບລະດັບຮຸນແຮງຮ່ວມດ້ວຍ, ຍັງຖືວ່າບໍ່ໜ້າເປັນຫ່ວງຫຼາຍ. ແຕ່ຖ້າຫາກພົບວ່າມີຄວາມສ່ຽງໃນລະດັບທີ່ອັນຕະລາຍຕ້ອງຫາແນວທາງໃນການຮັກສາໂດຍໄວທີ່ສຸດ.

ການແກ້ໄຂບັນຫາການນອນກົນເບື້ອງຕົ້ນ

ຫາກພົບວ່າອາການນອນກົນບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນລະດັບທີ່ອັນຕະລາຍ, ຜູ້ປ່ວຍສາມາດແກ້ໄຂອາການເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ ດັ່ງນີ້:

• ປັບປ່ຽນທ່ານອນໃຫ້ຫົວຢູ່ສູງກວ່າລຳຕົວ
• ຮັກສານ້ຳໜັກໃຫ້ໄດ້ຕາມມາດຕະຖານ
• ງົດການສູບຢາ ແລະ ການດື່ມແອລກໍຮໍລ
• ອອກກຳລັງກາຍຢ່າງສະໝ່ຳສະເໝີ

• ປັບພຶດຕິກຳການນອນໃຫ້ໄດ້ 7-8 ຊົ່ວໂມງຕໍ່ວັນ
• ຫຼີກລ່ຽງການໃຊ້ ຫຼື ຮັບປະທານຢາທີ່ມີລິດເຮັດໃຫ້ເຫງົານອນ

ການກຽມຕົວເພື່ອເຂົ້າຮັບການກວດອາການນອນກົນ

• ຜູ້ປ່ວຍຄວນເຮັດຄວາມສະອາດຫົວກ່ອນເຂົ້າຮັບການກວດ
• ບໍ່ຄວນໃສ່ນ້ຳມັນ ຫຼື ຄຣີມທີ່ຜົມ ເພາະແພດຈະມີການຕິດຕັ້ງອຸປະກອນທີ່ໜັງຫົວບໍລິເວນທີ່ບໍ່ມີໄຂມັນ, ເພື່ອໃຫ້ສັນຍານກຣາຟຊັດເຈນຫຼາຍທີ່ສຸດ ແລະ ສາມາດອ່ານລະດັບໄດ້ຖືກຕ້ອງ, ແມ່ນຢຳ
• ຫ້າມທາແປ້ງ ແລະ ຄຣີມ ທີ່ບໍລິເວນໃບໜ້າ, ຂາ, ຫຼື ຄໍ
• ຫຼີກລ່ຽງການດື່ມຊາ, ກາເຟ, ຫຼື ເຄື່ອງດື່ມແອລກໍຮໍລກ່ອນເຂົ້າຮັບການກວດ
• ຫ້າມຮັບປະທານຢານອນຫຼັບຫຼືຢາຖ່າຍ ເພາະຢາຖ່າຍຈະເຮັດໃຫ້ການກວດບໍ່ເປັນໄປຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ, ສ່ວນຢານອນຫຼັບອາດສົ່ງຜົນໃຫ້ການນອນຫຼັບບໍ່ເປັນໄປຕາມປົກກະຕິ

ອາການນອນກົນ, ຫຼາຍທ່ານອາດມອງວ່າເປັນບັນຫາສຸຂະພາບພຽງເລັກນ້ອຍ, ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວກັບແຝງໄປດ້ວຍອັນຕະລາຍທີ່ພວກເຮົາບໍ່ຄວນໄວ້ວາງໃຈ.

ດ້ວຍເຫດນີ້ຈຶ່ງບໍ່ຄວນລະເລີຍ, ແລະ ຖ້າຫາກພົບວ່າຕົນເອງມີອາການນອນກົນ, ຄວນເຂົ້າຮັບການກວດວິນິໄສ ເພື່ອປ້ອງກັນບັນຫາຮຸນແຮງທີ່ອາດຕາມມາຫາກຜູ້ປ່ວຍປ່ອຍປະລະເລີຍ.

ສະແດງຄຳຄິດເຫັນ