ສານສູງສຸດສະຫະລັດມີຄຳສັ່ງເປີດທາງໃຫ້ລັດຖະບານຂອງປະທານາທິບໍດີໂດນາລ ທຣັມ ດຳເນີນການສົ່ງຕົວຜູ້ອົບພະຍົບອອກນອກປະເທດໄປຍັງ “ປະເທດທີ່ສາມ” ທີ່ບໍ່ແມ່ນບ້ານເກີດຂອງຕົນໄດ້ອີກຄັ້ງ

ໂດຍບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງເປີດໂອກາດໃຫ້ຜູ້ອົບພະຍົບເຫຼົ່ານັ້ນສະແດງຫຼັກຖານວ່າອາດພົບກັບອັນຕະລາຍ ຫຼື ຖືກທໍລະມານຫາກຖືກສົ່ງໄປຍັງປະເທດປາຍທາງດັ່ງກ່າວ ຖືເປັນໄຊຊະນະອີກກ້າວຂອງນະໂຍບາຍກວາດລ້າງຜູ້ອົບພະຍົບຂອງທຣັມ

ຄຳສັ່ງດັ່ງກ່າວຂອງສານສູງສຸດ ເປັນການຍົກເລີກຄຳສັ່ງຂອງ ໄບອັນ ເມີຟີ ຜູ້ພິພາກສາສານແຂວງໃນເມືອງບອສຕັນ ທີ່ອອກເມື່ອວັນທີ່ 18 ເມສາທີ່ຜ່ານມາ ຊຶ່ງກຳນົດໃຫ້ລັດຖະບານຕ້ອງໃຫ້ຜູ້ອົບພະຍົບທີ່ກຳລັງຈະຖືກສົ່ງໄປຍັງປະເທດທີ່ສາມມີ “ໂອກາດຢ່າງມີໄລຍະສຳຄັນ” ໃນການສະແດງວ່າພວກເຂົາອາດຕົກຢູ່ໃນອັນຕະລາຍ ເຊັ່ນ: ຖືກທໍລະມານ ຫາກຖືກສົ່ງໄປຍັງຈຸດຫມາຍປາຍທາງດັ່ງກ່າວ

ຄຳສັ່ງຈາກສານສູງສຸດນີ້ອອກມາໃນຮູບແບບຄຳສັ່ງສັ້ນ ບໍ່ລະບຸເຫດຜົນ ຊຶ່ງເປັນແນວປະຕິບັດປົກກະຕິຂອງສານໃນການພິຈາລະນາຄຳຮ້ອງສຸກເສີນ

ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ໂຊເນຍ ໂຊໂຕມາຢໍ ຜູ້ພິພາກສາ ໄດ້ຂຽນຄຳສະແດງຄວາມບໍ່ເຫັນດີຢ່າງຮຸນແຮງ ຮ່ວມກັບຜູ້ພິພາກສາສາຍເສລີນິຍົມອີກສອງຄົນ ໂດຍລະບຸວ່າຄຳສັ່ງຂອງສານສ່ວນໃຫຍ່ຄັ້ງນີ້ເປັນ “ການໃຊ້ອຳນາດສານຢ່າງບໍ່ເຫມາະສົມຢ່າງຮ້າຍແຮງ”

ກ່ອນໜ້ານີ້ ເມື່ອເດືອນກຸມພາທີ່ຜ່ານມາ ກະຊວງຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງມາຊາດ ເລີ່ມກະບວນການເລັ່ງສົ່ງຕົວຜູ້ອົບພະຍົບກັບໄປຍັງປະເທດທີ່ສາມ ເຮັດໃຫ້ກຸ່ມສິດຜູ້ອົບພະຍົບໄດ້ຍື່ນຟ້ອງໃນຮູບແບບຄະດີແບບກຸ່ມ ເພື່ອຂໍໃຫ້ສານຍັບຍັ້ງນະໂຍບາຍດັ່ງກ່າວ ໂດຍຊີ້ວ່າຜູ້ອົບພະຍົບບໍ່ມີໂອກາດໂຕ້ແຍ້ງອັນຕະລາຍທີ່ອາດເກີດຂຶ້ນ

ດ້ານສຳນັກຂ່າວຣອຍເຕີລາຍງານເພີ່ມເຕີມວ່າ ເຈົ້າໜ້າທີ່ສະຫະລັດກຳລັງພິຈາລະນາສົ່ງຕົວຜູ້ອົບພະຍົບບາງລາຍໄປຍັງຊູດານໃຕ້ ແລະ ລິເບຍ ຊຶ່ງລິເບຍເປັນປະເທດທີ່ໄຮ້ສະຖຽນລະພາບທາງການເມືອງ

ເຖິງແມ່ນກ່ອນໜ້ານີ້ສະຫະລັດຈະເຄີຍປະນາມລິເບຍໃນເລື່ອງການລະເມີດສິດມະນຸດ ແລະ ການປະຕິບັດຕໍ່ຜູ້ຖືກຄວບຄຸມຕົວຢ່າງໂຫດຮ້າຍກໍ່ຕາມ ຂະນະທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ລິເບຍປະຕິເສດຂໍ້ຕົກລົງໃດໆ ໃນການຍອມຮັບຜູ້ຖືກເນລະເທດ

ສ່ວນຊູດານໃຕ້ ກຸ່ມມະນຸດສະທຳກ່າວເຖິງສະຖານະການໃນຊູດານໃຕ້ວ່າຮ້າຍແຮງຫຼາຍ ສະຫະປະຊາຊາດເຕືອນເມື່ອໄວໆນີ້ວ່າ ປະເທດກຳລັງພົບກັບພາວະຂາດແຄນອາຫານ ຊຶ່ງຍັງປະເຊີນກັບຄວາມບໍ່ໝັ້ນຄົງທາງການເມືອງ ແລະ ຄວາມຮຸນແຮງທີ່ທະວີຄວາມຮຸນແຮງຂຶ້ນ

ກໍລະນີນີ້ຖືເປັນໜຶ່ງໃນຫຼາຍຄະດີທີ່ທ້າທາຍນະໂຍບາຍດ້ານຄົນເຂົ້າເມືອງຂອງທຣັມ ຊຶ່ງຖືກນຳຂຶ້ນສູ່ສານສູງສຸດຕັ້ງແຕ່ລາວກັບເຂົ້າຮັບຕຳແໜ່ງໃນເດືອນມັງກອນທີ່ຜ່ານມາ

ນອກຈາກນີ້ ເມື່ອເດືອນພຶດສະພາທີ່ຜ່ານມາ ສານສູງໄດ້ມີຄຳສັ່ງໃຫ້ລັດຖະບານຢຸດໂຄງການໃຫ້ສະຖານະຜູ້ຢູ່ອາໄສຊົ່ວຄາວທາງມະນຸດສະທຳ (humanitarian programs) ສຳລັບຜູ້ອົບພະຍົບຫຼາຍແສນຄົນໄດ້ ແລະ ເມື່ອເດືອນເມສາ ສານສູງກໍເຄີຍຕັດສິນວ່າການປະຕິບັດຕໍ່ຜູ້ອົບພະຍົບບາງກຸ່ມຂອງລັດຖະບານຍັງບໍ່ພຽງພໍຕາມຫຼັກຄຸ້ມຄອງສິດພາຍໃຕ້ລັດຖະທຳມະນູນຂອງສະຫະລັດ

ປະເດັນທີ່ເປັນບັນຫາຄືອະນຸສັນຍາຕໍ່ຕ້ານການທໍລະມານ ຊຶ່ງໄດ້ຮັບການຮັບຮອງໂດຍວຸດທິສະພາໃນປີ 1994 ຊຶ່ງໂດຍທົ່ວໄປຫ້າມການເນລະເທດ ຫຼື ສົ່ງຜູ້ຮ້າຍຂ້າມແດນໄປຍັງປະເທດທີ່ມີແນວໂນ້ມວ່າຜູ້ອົບພະຍົບຈະຖືກທໍລະມານ ກົດໝາຍດັ່ງກ່າວບໍ່ຊັດເຈນວ່າຝ່າຍບໍລິຫານຄວນຕັດສິນໃຈແນວໃດ ແລະ ສິດໃນກະບວນການໃດທີ່ຜູ້ອົບພະຍົບທີ່ເປັນບັນຫາຄວນໄດ້ຮັບ

ສະແດງຄຳຄິດເຫັນ